“Selm Merel Wenselaers (Edegem, 1983) studeerde Geschiedenis aan de Universiteit Antwerpen en de Freie Universität Berlin. In 2008 schreef ze het boek De laatste Belgen. Een geschiedenis van de Oostkantons (Meulenhoff/Manteau) en richtte samen met Pieter Serrien ‘Geheugen Collectief’ op. Dit historisch onderzoeksbureau maakte naam met het onderzoek naar het oorlogsverleden van Willy Vandersteen. Met Johan Buytaert begon Selm De kleine Expeditie, een creatief projectbureau dat projecten voor o.a. Antwerpen Kunstenstad, Red Star Line Museum, MAS en het Rubensmuseum realiseerde. Met steun van het Amarte fonds dwaalt zelfbenoemd ‘tussenmens’ Selm Merel Wenselaers in het onherbergzaam gebied tussen man en vrouw.”

“In Communisme, een roman onderzoekt Persis Bekkering de taal en verlangens die het internet produceert. We volgen verschillende personages en hun onophoudelijk streven naar zelftransformatie en verbinding, via een web aan persoonlijke ontboezemingen die even banaal als hoogdravend zijn.”

“Lot heeft niet lang geleden haar moeder verloren en beschikt door de onverschillige houding van haar vader niet over een ouderlijk vangnet. Haar leven kenmerkt zich door een aaneenschakeling van min of meer onbetekenende liefdesrelaties. Zo vult ze de leegte die haar moeder heeft achtergelaten met luchtig nachtelijk vertier en korte of wat langere relaties. Een oude straatartiest, een alcoholist, iemand met mentale problemen. Mensen met hun eigen problemen en verslavingen.

Maar in de stap die daarop volgt zit de crux: na het stuklopen van zo’n relatie treurt Lot steevast zo hard en hartverscheurend in haar antikraakappartement dat ze het rouwen om haar moeder in zekere zin opnieuw beleeft. Remournen, noemt ze dat. In tegenstelling tot voor echte rouw lijkt er voor dit remournen altijd een medicijn te zijn: in elke nacht, in elk café, liggen aan het einde van dit ‘liefdesinterbellum’ immers weer nieuwe avonturen die de leegte in Lots leven kunnen vullen en de dieperliggende pijn op afstand kunnen houden.”

“In 2023 is het zeventig jaar geleden dat de watersnoodramp plaatsvond. Zeeland na de ramp geeft ruimte aan de verhalen die nog niet verteld zijn. De ingrijpende gevolgen van het Deltaplan voor de mensen toen en de generaties daarna, maar ook de grote gevolgen voor het landschap krijgen een podium.”

“Jente Posthuma debuteerde in 2016 met de roman Mensen zonder uitstraling, waarvoor ze drie prijsnominaties ontving. Haar meest recente roman Waar ik liever niet aan denk stond op de shortlist voor de EU Prize for Literature. Ze werkt nu aan een literair non-fictieboek over angst en een podcast over woede.”

“Via drie vrouwenlevens schetst Suzanna Jansen de eeuw van de vrouw (1922-2022). Van handelingsonbekwaamheid tot vrouwenquota, van ‘huwelijksplicht’ tot #MeToo. In een persoonlijke stijl toont ze de tergend trage omwenteling van de emancipatie – waarin de genderverhoudingen van nu hun wortels hebben.”

Rosa Schogt werkt aan ‘Zoogdier’, een bundel waarin de borst als brenger van leven en dood van alle kanten onderzocht wordt, in plakjes onder de microscoop ligt, en met liefde en verbazing wordt bekeken.

Ilse Josepha Lazaroms is schrijver. Ze promoveerde aan het Europees Universitair Instituut met een boek over Joseph Roth en was eerder als gastwetenschapper verbonden aan Harvard University. In 2021 verscheen haar debuutroman Duet bij Cossee. Keukentafels en kunstenaarschap is haar tweede roman.

Pim Lammers (1993) schrijft voor volwassenen én voor kinderen. Begin 2017 verscheen zijn debuut ‘Het lammetje dat een varken is’ (illustraties: Milja Praagman). Het prentenboek werd bekroond met een Zilveren Griffel en daarmee werd Pim de jongste Griffel-winnaar in de geschiedenis van de prijs.

Nu schrijft hij, met een bijdrage van Amarte, aan zijn nieuwe boek met de werktitel Morgen loop ik weg.

Over de ramp zijn al veel boeken verschenen. Van romans tot studies, van kinderboeken tot bloemlezingen. Het is niet eenvoudig om daar iets nieuws aan toe voegen, maar de aankondiging van het nieuwe boek van schrijver en schipper Corine Nijenhuis is veelbelovend. In ‘Een nieuwe tijd – Zeeland na de ramp’ beschrijft zij de verstrekkende gevolgen van de watersnood voor de inwoners van Zeeland. Hoe verging het sluiswachters, sjouwers, schippers, boerenknechten en kerkgangers na de ramp?

Met haar Zeeuwse klipper vaart Nijenhuis langs de zeearmen van de zuidwestelijke delta en haalt ze verhalen op van nabestaanden en overlevenden. Ze spreekt met evacués uit Capelle die nooit mochten terugkeren naar hun vertrouwde dorp. Verder ontmoet ze de eigenaren van scheepswerf Moed en Trouw, die twintig jaar na de ramp werd onteigend, omdat de nieuwe Deltadijk dwars door het bedrijf heen sneed. Ze bezoekt ook een mosselvisser, die voor het eerst over zijn reddingsacties praat.

Nijenhuis voelt zich verbonden met de regio via haar grootouders, die tuinders in Walcheren waren. Dat geeft het boek ongetwijfeld een persoonlijke dimensie. Op 1 februari 2023 stond Nederland opnieuw stil bij een van de grootste rampen uit zijn geschiedenis. Het is een uitgelezen moment om de slachtoffers te herdenken, stil te staan bij de gevolgen voor nabestaanden en de blik op de toekomst van Nederland te richten.

Jente Posthuma debuteerde in 2016 met de roman Mensen zonder uitstraling, waarvoor ze drie prijsnominaties ontving. Haar roman Waar ik liever niet aan denk (2020) stond op de shortlist voor de EU Prize for Literature. Ze werkt, met de bijdrage van Amarte, aan een literair non-fictieboek over angst en een podcast over woede.

Auteursportret: Bas Uterwijk

Fen Verstappen werkt op dit moment, met steun van Amarte, aan haar tweede roman De eend en de haas, die (hopelijk) dit jaar nog verschijnt bij Das Mag. 

Fen Verstappen hing haar goedbetaalde baan als copywriter in de wilgen om mooie dingen te schrijven. Ze debuteerde in 2019 bij uitgeverij Das Mag met het autofictieve Moeder af. Ze woont in Amsterdam-Noord met haar twee dochters, en regelmatig ook met haar ex. 

Sholeh Rezazadeh (1989) is schrijver en dichter. Ze kwam in 2015 vanuit Iran naar Nederland. Drie jaar na haar aankomst tekende ze een contract voor haar literaire roman. In 2019 won ze de El Hizjra literatuurprijs voor haar poëzie. De hemel is altijd paars, haar debuutroman, is bekroond met De Bronzen Uil Publieksprijs voor het beste Nederlandstalige debuut.
Haar werk is gepubliceerd onder de andere in NRC, De Gids, De Groene
Amsterdammer, Awater en de Poëziekrant. Sholeh was te horen op NPOBrommer op zee, Radio1, Radio4, en festivals waaronder Crossing Border, ILFU, Brainwash, en Noorderzon.

Momenteel is ze bezig met haar tweede roman die in 2023 zal verschijnen.

Meer info

Ik heb besloten om het gevaarlijkste te doen wat je als schrijver kan doen: een boek over je schoonfamilie schrijven.

Professor Raad, eenenzeventig jaar oud en zojuist met pensioen gegaan, ziet er altijd een beetje uit alsof hij de weg komt vragen.

Twee dagen na de aanslag op Boulevard d’Anglais in Nice landt de professor op Nice Airport. Hij wordt van het vliegveld gehaald door Karim.
Karim is een vrome moslim, vader van drie dochters en huismeester van de villa waar de professor iedere zomer een week verblijft.
Karim heeft altijd haast, maar het is nooit zijn eigen haast.

Het leven is vaak te direct en bevreemdend voor de professor, maar zijn alter ego, een knuffelolifant genaamd Mimp, helpt hem de wereld om hem heen te navigeren en een stille vriendschap met Karim te sluiten.

Olifantenpaadjes is een roman over hoe je je vandaag de dag met oude knieën een weg door het leven baant.

Sebastiaan Chabot (1989) behaalde zijn Master of Fine Arts in Creative Writing aan New York University (NYU). Hij studeerde af bij Jonathan Safran Foer met zijn debuutroman De slaap die geen uren kent, die in 2020 de shortlist haalde van de Anton Wachterprijs. In het voorjaar van 2023 zal bij uitgeverij Atlas Contact zijn tweede roman, Olifantenpaadjes, verschijnen.

Richard Hemker (1967) werkt aan een tweeluik dat zich afspeelt in de mediterrane wereld van de zestiende eeuw. In de lente van 2022 verscheen Dedalo, uit zee opgestaan. Het nieuwe deel Dedalo, in zee opgegaan is voorzien voor de lente van 2023. Eerder verschenen van Hemker de verhalenbundel Scherzo (Querido, 2009) en de roman Hoogmoed (Van Oorschot, 2016).

Dedalo, uit zee opgestaan is de intense geschiedenis van het korte leven van de Dalmatische vissersjongen Dedalo Piscioneri, geboren op eerste paasdag van het jaar 1547. Zestiende eeuw. Het Ottomaanse Rijk is op het toppunt van zijn macht. Dedalo, uit zee opgestaan is de intense geschiedenis van het korte leven van de Dalmatische vissersjongen Dedalo Piscioneri, geboren op eerste paasdag van het jaar 1547. Dedalo is niet alléén: een waaier van levensechte, uiteenlopende figuren verschaft deze vertelling haar enorme reikwijdte. Door het avontuur heen dringt zich de vraag op hoe de vroegmoderne mens zich tot de eeuwigheid verhield en wordt zijn ontvankelijkheid uitgelicht voor signalen die in later eeuwen overstemd zijn geraakt. Met zichtbaar plezier en een fabelachtige detaillering laat Richard Hemker sterk verschillende werelden samenvloeien tot een veelzijdig verhaal dat zich verplaatst van Italië, door de Balkan naar Constantinopel. En Dedalo, uit zee opgestaan blijkt meer te zijn dan de overlevering. Hemker schildert in kristalheldere kleuren de facetten van een wereld die verdwenen lijkt, maar dankzij zijn eigenzinnige verteltalent sprankelend herleeft.

‘Károly’ is het verhaal van mijn grootvader. Tussen 1920 en 1930 kwamen ruim zestigduizend Hongaarse kinderen met de zogenaamde kindertreinen naar Nederland om op krachten te komen. Hongarije was een van de grote verliezers van de Eerste Wereldoorlog, de meeste kinderen waren erg ondervoed. De bedoeling was dat zij na drie maanden zouden terugkeren naar huis, maar een groot deel van hen is voor altijd in Nederland gebleven. Onder hen bevond zich mijn grootvader, Károly Kézér. Hij was elf jaar oud toen hij in 1921 in Boedapest op de trein werd gezet, hij zou zijn ouders en zijn broers en zussen nooit meer zien.

Mijn grootvader kwam terecht bij een gastgezin in het Brabantse Vorstenbosch. Eenmaal volwassen werd Károly boer, hij trouwde en kreeg veertien kinderen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij een actief lid van een ondergrondse groepering die hulp bood aan onderduikers. In juli 1944 werden een Joods echtpaar met hun tienerzoon en een jongeman naar zijn boerderij gebracht. Ze verbleven daar tot het einde van de oorlog.

In 1975 ontvingen mijn grootouders een onderscheiding: De Rechtvaardigen onder de Volkeren, van Yad Vashem, de officiёle staatsinstelling van Israёl voor het herdenken van de Joodse slachtoffers van de Holocaust en de redders van de Joden.

Károly Kézér heeft zijn Hongaarse verleden altijd doodgezwegen. Ik heb mijn opa nooit gekend, hij overleed negen dagen voor mijn geboorte.

Lieke Kézér heeft twee romans geschreven. ‘De afwezigen’, in 2017 bekroond met de ANV Debutantenprijs én De Bronzen uil, en ‘De verloren berg’, die in 2019 is verschenen.

Julien Ignacio (1969) studeerde af als literatuurwetenschapper. Hij publiceerde theaterteksten, blogs en korte verhalen. In 2008 ontving hij de El Hizjra literatuurprijs voor zijn toneelstuk Hotel Atlantis. Hij is redacteur van literair tijdschrift Tirade en bestuurslid van de Werkgroep Caraïbische Letteren. Bij Van Oorschot verscheen in 2018 zijn debuutroman Kus (nominatie Bronzen Uil). Met collega-schrijver Raoul de Jong is hij de samensteller van een bloemlezing Caraïbische literatuur die in 2022 uitkomt bij uitgeverij Das Mag. Met een werkbeurs van het Letterenfonds en het Amarte Fonds werkt hij momenteel aan zijn tweede boek Goudjakhals.

Goudjakhals is een aaneengeregen ketting van migrantenverhalen. Ieder verhaal laat een gezicht zien dat schuilgaat achter de ‘migrantenstroom’. Het boek gaat van de koude, natte straten van de Bijbelbelt, over de fonkelnieuwe grachten van Amsterdam in de Gouden Eeuw naar de zonnige, dansende eilanden Aruba en Curaçao en de kapotgeschoten straten van Beirut en Aleppo. Het boek spreekt over liefde, familie en verlies, maar ook over de eenzaamheid van een Palestijn met een gebroken hart en een Iraanse Koerd die in onmogelijke omstandigheden vriendschap sluit met een Artificiële Intelligentie (AI). De verhalen, die de late 17e eeuw tot de nabije toekomst overspannen, behandelen politiek, sociale tegenstellingen, bovennatuurlijke krachten maar vooral ook de zachte krachten die, volgens Henriette Roland Holst, uiteindelijk zullen overwinnen.