Zonneloos

Finn Borath ontving een bijdrage om samen met Boris de Klerk een nieuwe voorstelling te ontwikkelen. Finn en Boris creëren met de technologie die in het theater ten dienste staat, een nieuwe wereld, als een metafoor voor de onze. Langzaam blijken de zaallichten, de moving heads en de hazer een eigen stem te hebben. In beeld roept het associaties op met beeldende kunst, objecttheater en met de opmars van slimme apparaten die ons omringen. Muziek en klank verbindt al die beelden en betekenissen aan elkaar. Behalve een geheel nieuwe wereld ontstaat er uit die stemmen een dramatische compositie, een opera van dingen.

Boris en Finn maken sinds 2019 samen performances, waaronder Entrissen Sind Wir dem Tageslicht, Wo bist du, Licht? en Black Box: First Movement. In hun samenwerking staan de zintuigen van het publiek en het theater als construct dat die zintuigen bespeelt centraal. Vanuit verschillende invalshoeken (licht, geluid, muziek, video) proberen ze het theater te bespelen en zijn ze altijd op zoek naar surrealistische manieren om de zintuigen opnieuw te rangschikken. Door het theater en de theatertechniek daarbinnen niet als iets voor ‘achter de schermen’ maar als onderwerp en als materiaal te benaderen komen ze tot vernieuwende manieren van nadenken over theater. Kan een lamp niet de soundtrack van een voorstelling worden en hoe zou het zijn als alle lampen op het tikken van de regen aan en uit gaan?