Theatermaker Sofie Kramer ontving een projectbijdrage voor haar paaldansperformance A Pole Tragedy.

Sofie Kramer: A Pole Tragedy is een paaldansperformance geïnspireerd op Euripides’ beroemde offertragedie Iphigenia in Aulis, waarin ik op zoek ga naar (seksuele) autonomie en lichamelijke zelfbeschikking in een door mannen gedomineerde wereld. Het duet tussen mijn vrouwenlichaam en de paal balanceert op de paradoxale rand van een feministische aanklacht tegen het patriarchaat en een uit de hand gelopen verkrachtingsfantasie. Is dit zelf-expressie of zelf-objectivering?

Sofie Kramer (1990) is theatermaker, performer en schrijver en studeerde in 2019 af aan de regie-opleiding van Toneelacademie Maastricht. Vanuit haar grote liefde voor muziek en beeldende kunst ontwikkelde ze tijdens haar studie een eigenzinnige, sterk beeldende theatertaal waarin muzikaliteit en lichamelijkheid een belangrijke rol spelen. Het vechtende lichaam is een terugkerend thema in haar werk: het lichaam dat vecht tegen de tijd, tegen de zwaartekracht, tegen de blik van de ander. Dat gevecht laat ze zien in grillige, vaak interdisciplinaire performances waarin het experiment centraal staat.

Menzo Kircz ontving een projectbijdrage voor zijn project Kokanje.

In den beginne is er meestal niets, het is vlak daarna dat het rommelig wordt. Kokanje is een meerdaags, interactief podiumkunstenproject dat het midden houdt tussen een theatrale installatie, een happening en een voorstelling waarbij in meerdere dagen van afvalmateriaal een nieuwe wereld gebouwd. Een bewegend landschap waarin het publiek niet enkel toeschouwer maar ook medemaker is.

Een missverkiezing van tranen is een ode aan het verdriet. Een tranentrekkende voorstelling door en met Rosita Segers en Max Laros, over het vormgeven van je eigen pijn en het toe-eigenen van die van een ander.

Jasper van der Pijl en Bram Walter (alumni ArtEZ toneelschool) maken onder begeleiding van Jan-Paul Buijs (Circus Treurdier) een absurdistische toneelbewerking van het horrorverhaal The Unnamable, van H.P. Lovecraft. De focus ligt op personages die driftig en obsessief mysterieuze toestanden uitpluizen om de waarheid te achterhalen en als gevolg daarvan oog in oog komen te staan met monsters die letterlijk onbeschrijfelijk zijn. Het stuk draait om de vraag wat we met onze angsten moeten als de poging ze uit te bannen of te overwinnen alleen maar tot meer angst leidt.