Beggiatoa

Suzette Bousema ontving een bijdrage voor het ontwikkelen van nieuw werk. Zogeheten “Dead Zones” zijn gebieden in zee waar geen zuurstof meer is. Door voedingsstoffen-vervuiling van land en klimaatverandering zijn er sinds 1950 tien keer zoveel zuurstofloze zones bijgekomen in kustgebieden. Er zijn op dit moment ongeveer 500 door de mens veroorzaakte dode zones in de wereld. Als een visueel herkenningspunt groeit op de zeebodem Beggiatoa. De bacterie ziet eruit als witte spinnenwebben en dit kan grimmig overkomen, maar eigenlijk helpt de bacterie het ecosysteem om ‘beter’ te worden. Het leeft precies op de grens van zuurstofloosheid en waar nog net wel zuurstof in het water zit, waardoor het een natuurlijke afscheiding creëert, een visueel kenmerk dat je vertelt: “Hier betreedt u een dode zone.”

Suzette visualiseert hedendaagse milieuthema's in samenwerking met wetenschappers. Planetaire omstandigheden en onze plaats daarin vormen het uitgangspunt in haar werk; de manier waarop de mens invloed heeft op de natuur en hoe we ons op individueel niveau verhouden tot de aarde. Via multimediaprojecten gebruikt ze alle zintuigen om ecologische hyperobjecten, zoals klimaatverandering of wereldwijde vervuiling, beter te begrijpen. Ze werkt interdisciplinair met fotografie, grafiek, glas, weven, geluid, geur en organische materialen zoals zeewier.